афта

  • 41байн — [بين] а. миён, мобайн; васат, миёна; байни… а) миёни…, мобайни…: муносибати байни онҳо хуб набуд; б) миёнаҷои…, маркази…; в) фосилаи…, масофаи…; г) даруни…; дохили…; аз байн(и) а) аз миёни…, аз мобайни…, аз миёнаҷои…; б) аз даруни…, аз дохили…;… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 42боз — I [باز] 1. асоси замони ҳозира аз бохтан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои машғулшаванда: бедонабоз, қиморбоз, ҳуққабоз; созу боз зебу зинат, ороиш 3. ҷузъи пешини калимаҳои мураккаб ва феълҳо ба маънои дубора, аз нав рӯй додан,… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 43бозор — [بازار] 1. маҳалли махсуси харидуфурӯш, ки аз раставу дӯконҳои зиёде иборат аст: бозори ғалла, бозори китоб, бозори болокушода, бозори болопӯшида 2. рӯзи муайяни харидуфурӯш, ки одатан ҳар ҳафта як ё ду бор барпо мегардад: рӯзи бозор; бозори шаб… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 44душанбе — [دوشنبه] 1. номи рӯзи аввали ҳафта (дар маънии ҳозира) 2. номи пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 45моҳ — (маҳ) [ماه // مه] 1. радифи наздик тарини Замин, ки даври он мегардад ва аз акси нури Офтоб тобон аст, қамар; моҳи дуҳафта а) моҳи чордаҳ, бадр; б) киноя аз рӯи зебо, чеҳраи хушрӯи маҳбуба; моҳи мунир моҳи тобон, моҳи равшан; моҳи нав а) ҳилол;… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 46панҷшанбе — [پنجشنبه] номи яке аз рӯзҳои ҳафта, ки баъди чоршанбе ва пеш аз ҷумъа меояд …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 47пур — I [پر] 1. лаболаб анбошта, муқоб. холӣ, тиҳӣ; пур аз…, пури… лабрез: ҳавзчаи пур аз об; пур пур ниҳоят пур, саршор, лабрез 2. тамом, комил; моҳи пур моҳи шаби чордаҳ 3. бисёр, афзун, зиёд; муқоб. кам 4. маҷ. сер; серу пур бе камбудӣ, бо фаровонӣ; …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 48ҳафтшанбе — [هفت شنبه] рӯзи набудаи ҳафта; ба умеди рӯзи ҳафтшанбе шудан барабас интизор шудан …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 49чоршанбе — [چارشنبه] яке аз рӯзҳои ҳафта, ки байни сешанбе ва панҷшанбе меояд …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 50ҷумъа — [جمعه] а. номи як рӯзи ҳафта, ки баъди панҷшанбе ва пеш аз шанбе меояд, рӯзи одина; намози ҷумъа д. намозе, ки рӯзи ҷумъа хонда мешавад …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ