ажан
121қол — атпа. жерг. Шығыр. Егер арна онша терең болмаса, су егістікке қ о л а т п а арқылы берілді (Қазақст. ауыл шаруаш., 1967, №1, 29). Қол болды. сөйл. Біреу үшін қолайлы болды д.м. Орысша хат білу тілмаштарға қ о л б о л м а с үшін ғана керек қой… …
122қормалсыз — сын. Жанашыры жоқ, қамқорсыз. Ажы төре қорғансыз ел, қ о р м а л с ы з жерге жегі боп тиді (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 51) …
123қылқұрт — зат. ауыс. Іштен жейтін жегі, арамза, қу. Барды басқарып жүрген осы екеуінің бірі ұрт, бірі қ ы л қ ұ р т екенін жұрт байқап қалған (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 64). Туған елім надан жұрт, Жуандық тағы бір қ ы л қ ұ р т (Шәкәрім, Шығ., 190) …
124қырман — айдады. сөйл. Қырман бастырды. «Қанша сараң болса да, мен барып көрейін» деп, қ ы р м а н а й д а п жатқан Көсе байға Құл ақын келеді (Ел аузы., 205). Қырман соғу. жерг. Қырман бастыру. Қ ы р м а н с о ғ у кезінде шарбасқа араластырып, белгісіз… …
125қысыр-буаз — сын. Малдың қысыр не буаз екендігі. Малсақ болып өскен қазақ балалары өз иелігіндегі малдың күйлі күйсізін, аман жаманын, қ ы с ы рб у а з ы н көріп біліп, көңіл бөліп отырады (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 7) …
126лезімде — үст. сөйл. Лезде. Ерекше долы мінезіне мінген боран жер көкті шаңдатып, л е з і м д е жетті (Қ.Мұқажанұлы, Ортеке., 12) …
127майөкше — Майөкшеге шеге қақты. Жанға қатты батты, жанды қинады. Төл сыбағасын беруге бұлданатын, игілік сұрағанның арын қинаған қылық м а й ө к ш е г е ш е г е қ а қ қ а н д а й болып отыр (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 156) …
128майрағай — да тайрағай. Ойын күлкі, мәз майрам, шат шадыман. Имандай сырым, барша қауым м а й р а ғ а й д а т а й р а ғ а й болған кезді көргенім осы (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 19). Үлкен отауларымызды оң жағымызға, ортаншы отауларымызды сол жағымызға қондырып …
