иес!
121күйекшашу — зат. этногр. Алғашқы қозы туғанда үй иесі беретін ғұрыптық тамақ …
122күртелі — сын. сөйл. Күртешелі. Дүкенге кірген былғары к ү р т е л і адам кішкене ғана әйнектен түскен болымсыз сәуледен іштегілерді анық көре алмай, состиып жол ортада тұр (М. Құмарбекұлы, Жер иесі, 40) …
123қағаздал — қағазда етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Бәйгені кімнің аты алғаны, ат иесінің мекенжайы мен ру тайпасы да қ а ғ а з д а л а т ы н (Қ.Тоқмырзин, Керзаман, 3, 267) …
124қақол — зат. сөйл. Орыстарды қазақ кейде осылай да атайды. Жерді қ а қ о л алғанын, жылдан жылға өрісті т арылтып бара жатқанын сөйледі (Ж.Аймауытов, Қартқожа, 54). Әсіресе, орысша, қазақша өте жетік Гена деген қ а қ о л бала сахнаға атақты бай немесе… …
125қамал-қорған — зат. ауыс. Елдің иесі, қорғаушысы, тірегі. Құлағанға ұқсайды қазақтың қ а м а л қ о р ғ а н ы. Қайғырмаңыз, ханзадам, айтпасыма болмады, Батырың өтті – Бөгембай! (Бұқар жырау: Жеті ғасыр., 1, 47) …
126қамшы — I … Қарақаптал – айғырдың зәрі бұзылып, қ а м ш ы с ы н ы ң (қасасының) сырты қотыр болып, жия алмай қалатын ауруының аты (Ш.Жанәбілов, Қазақша мал ауру., 174). II Қамшы қайтару. этногр. Жігіт аулынан барған жаушының ізгі ниетпен қыз үйінің… …
127қантсауыт — зат. Ішіне қант салып, дастарқанға қоятын ыдыс. Қара ала, қызыл ала поднос пен шайнек, қ а н т с а у ы т, шыныаяқтар мен беті жабулы бір екі тарелке әкеле жатқан еркек осы үйдің иесі болар ау (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 404) …
128қапқағар — зат. этногр. Сүр еттен қап түбінде қалған бір асымдай етті көршілерімен бөлісіп жеу салты (Ата салты., 130). Қ а п қ а ғ а р – қыстай сақталасақтала қап түбінде қалған ең соңғы бір асым ет. Оны үй иесі қазанға салып асып, көрші қолаңдарын «қ а п… …
