керб

  • 41жейде — (Алм.: Кег., Нар., Шел., Еңб қаз., Жам., Балқ., Іле; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд., Жуа., Тал., Сар.; Талд.: Кир., Керб.; Шымк.: Түлк.,Сайр.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Ақт., Ырғ.; Қост.: Жанг., Торғ., Семиоз.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 42қашаға — 1. (Шығ.Қаз., Күрш.; Сем.) есік, терезенің пердесі. Қ а ш а ғ а құрылған терезе (Шығ.Қаз., Күрш.). Есікке қ а ш а ғ а құрса, қандай әйбәт болар еді (Сем., Абай). 2. (Шығ.Қаз., Күрш.; Сем., Ұрж.; Талд., Керб.) шымылдықтың бас жағы, балдағы. Қ а ш… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 43құрсақ шашу — 1. (Алм.: Шел., Жам.; Талд.: Гв., Керб.; Шымк.: Сайр., Түркіс., Түлк.; Жамб.: Шу, Мер., Луг.) жүкті әйелге әкелетін шашу; іштегі бала екі үш ай болғанда жасалатын ырым. Бұрынғы кезде абысын ажын қ ұ р с а қ ш а ш у әкелетін еді (Талд., Гв.).… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 44жағатта — I ет. жерг. Қазбалап айту, әйгілеу. Бұл отыз беске келгенше бас құрап, отау тіге алмай жүрген сүр бойдақ досымыздың сөз бастар осал тұсын ж а ғ а т т а м а й а қ қоялық дегендігіміз еді (Қаз. әдеб., 16. 08. 1974, 4). II ет. жерг. 1. Жағалау,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 45сүлін — ет. жерг. Сүмеңдеу; шаршау, зорығу. Кербұғы әлжуаз тартқан әліне, боркеміктенген кәрілігіне қарамай с ү л і н і п, көп жағаттады (О.Бөкеев, Жұлдыз, 1972, №5, 119) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 46тепіреш — зат. Қорлық, азап. Жетім Жамал тоқалдыққа сатылған, Т е п і р е ш т і көрген күндес қатыннан. Қойнына алып Қожағұл шал жататын, Сабадай боп күнге көннен қатырған (І.Жансүгіров, Шығ., 170). Мұндай т е п і р е ш т і бұрынды соңды көрмеген Кербұғы… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 47түндік — … 2. ауыс. Түтін, отбасы, үй. Әбілхайыр билеген, оған қоса екі хан Барақ пен Әбілмәмбет билеген қазақтардың жалпы саны – қырық мың т ү н д і к (Ж.Ахмади, Айтұмар, 387). Биылғы жазда Кербұлақ ауданына Моңғолиядан 250 т ү н д і к көшіп келмек (Соц …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі